อ่านไดน้องณภัทรแล้วแบบ อย่างฮาาา
มาอ่านของน้อง great แล้วคนละอารมณ์เลยย - -''
ตอนนั้นคงเศร้าและ แต่พี่เชื่อว่าตอนนี้คงดีขึ้นแล้ว พี่ว่า MwitStu. พูดไว้ดีแล้ว มันแค่ยังไม่ถึงเวลา
อ่านมาจนตอนท้ายแล้วอยากเล่าให้ฟังบ้าง ตอนนั้นพี่ก้อเหมือนๆ น้องแหละ ตั้งแต่เด็กไม่เคยสอบอะไรไม่ติด มารู้จักสอวน.ตอนม.4 ก้อเข้าค่ายไปเรื่อยๆ ค่ายหนึ่ง ค่ายสอง ได้ไปแข่งฟิสิกส์แห่งชาติ ติดสสวท. ค่ายแล้ว แค่นั้นก้อตกรอบแล้ว
ไม่เคยบอกใครว่าตอนนั้นเสียใจมาก จำได้ว่าไปนอนร้องไห้อยู่หน่อยนึงด้วย (เขินหว่ะ
) 555+
แต่ถ้านึกกลับไป คงดีด้วยซ้ำที่ตกรอบ เพราะมันทำให้เรารู้ตัว ว่าจริงๆ เราก้อไม่ได้เทพมาจากไหน หลังจากทำใจได้ (ไม่นานนักหรอก) มันทำให้เรากลับมาทุ่มเทกว่าเดิม ฟิตกว่าเดิม ซึ่งมันคงไม่เกิด ถ้าไม่เคยผิดหวังมา
สุดท้ายพี่ก้อได้เป็นผู้แทนฯไปแข่งที่สเปน เมื่อปี 2005
พี่ไม่ได้กำลังบอกว่า ปีหน้าน้องคงจะไปได้แค่ไหนยังไงนะ มันคงขึ้นกับตัวน้องเอง ถึงจะเก่งยังไง คนเราก้อพลาดได้ ถ้าตอนสอบคัดผู้แทน พี่เกิดทำพลาดไป ไม่ได้เป็นผู้แทน ก้อคงเสียใจ แต่มันก้อเป็นไปได้ คิดแค่ว่าทำให้ดีที่สุดก้อแล้วกัน ชีวิตมันไม่ได้มีแค่นี้ ยังไง ระหว่างทางกว่าจะมาถึงจุดนี้ เราก้อได้อะไรมาตั้งเยอะ
ถ้าอยากรู้ว่าพี่เป็นใครไปถามโพดูและกัน (มันรู้จักพี่แหละ แต่เดาถูกเปล่่าวะ)
ปล. โพ เก่งๆ พอดีพี่ไม่ได้ออนเอ็มเลย จะสอบแล้ววว ไว้อีกเดือนสองเดือนกลับไทย ถ้าเป็นไปได้คงเจอที่ค่าย(ถ้าพี่ได้ไปนะ) ไม่ก้ออาจจะไปส่ง(แข่ง)
ปล.อีกอัน ไดน้องเกรท depressing มาก จนย่อหน้านั้น "ถึงงาน พี่แอ๋วดึงผมออกมาเพื่อให้ผมทำใจได้ก่อน บลา บลา บลา" ไอ้เราก้อแอบซึ้งพี่แอ๋ว จนกระทั่ง "สุดท้าย พี่แอ๋วก้อยืมเงินผมซื้อของที่ระลึกไปเลยซะงั้น" ฮาส..ดๆๆๆๆๆ
ฟิสิกส์โอลิมปิก วิทยาศาสตร์โอลิมปิก ข้อสอบแข่งขัน ข้อสอบชิงทุน
